จากนั้นเธอก็กลายเป็นทหารผ่านศึกอิรักคนแรกที่ได้รับการคัดเลือกสู่พาราลิมปิก[6] เธอเข้าร่วมการแข่งขันว่ายน้ำสามรายการ ได้แก่ ผีเสื้อ 100 ม., ฟรีสไตล์ 100 ม. และฟรีสไตล์ 400 ม. ในพาราลิมปิกฤดูร้อน 2008 และได้ที่หก, ห้า, และสี่ ในฮีตของเธอตามลำดับ[7] นอกจากนี้ เธอเป็นผู้ถือธงประจำทีมสหรัฐในพิธีปิดการแข่ง[4]

เมื่อหันเหสู่ไตรกีฬาหลังจากพาราลิมปิกที่ปักกิ่ง สต็อคเวลล์ได้รับเลือกให้เป็นตัวแทนสหรัฐในการแข่งไตรกีฬาคนพิการชิงแชมป์โลก 2010 ในบูดาเปสต์ เธอชนะการแข่งประเภทไตร-2 (ที่ถูกตัดขาระดับเหนือเข่า) จากนั้นก็ประสบความสำเร็จในการป้องกันแชมป์โลกไตร-2 ในปี ค.ศ. 2011 และ 2012 [8] เธอเป็นแชมป์ไตรกีฬาคนพิการแห่งชาติของสหรัฐหลายรายการในประเภทของเธอ[9][10] และได้รับการยกให้เป็นนักไตรกีฬาคนพิการแห่งปี ของยูเอสเอ ไตรแอธลอน ใน ค.ศ. 2010 [11] และ 2011 [12] ส่วนในเดือนมกราคม ค.ศ. 2003 สต็อคเวลล์ได้อยู่ในระดับท็อปของการจัดอันดับโดยสหพันธ์ไตรกีฬานานาชาติ ในประเภทไตร-2 หญิง[13] จากนั้น เธอได้รับรางวัลเหรียญทองแดงในประเภทพีที 2 จากการแข่งพาราลิมปิก 2016 [14]

สต็อคเวลล์เป็นผู้ฝึกสอนไตรกีฬาระดับ 1 ของยูเอสเอ ไตรแอธลอน และเป็นผู้ร่วมก่อตั้งแดร์ 2 ไตร ซึ่งเป็นสโมสรไตรกีฬาในชิคาโกสำหรับนักกีฬาที่มีความพิการโดยเฉพาะ[5][15]